Αντιμετώπιση εγκατεστημένης δυσκαμψίας.

Είδαμε ότι η εγκατεστημένη δυσκαμψία οφείλεται στη μεταβολή του μήκους ( συρρίκνωση ) των μαλακών ιστών που περιβάλουν την άρθρωση.

Το ζητούμενο λοιπόν είναι να ξαναδώσουμε σε αυτούς τους ιστούς το αρχικό μήκος τους.

gn11

Ανατρέχοντας στις μηχανικές ιδιότητες των μαλακών ιστών (γλοιοελαστικά υλικά) μπορούμε να έχουμε απαντήσεις στα ανωτέρω ερωτήματα.

Μελετώντας λοιπόν τις μηχανικές τους ιδιότητες εύκολα να συμπεραίνουμε ότι εφαρμόζοντας αργή, προοδευτική, μικρού φορτίου, μεγάλης διάρκειας και χωρίς πόνο διάταση, μπορούμε να αυξήσουμε το μήκος ενός μαλακού ιστού και τελικά να βοηθήσουμε καθοριστικά στην αντιμετώπιση της εγκατεστημένης δυσκαμψίας.

Αν η διάταση έχει μικρή διάρκεια ( λιγότερο από 2 ώρες ), η αύξηση του μήκους των ιστών θα είναι προσωρινή .
Λίγο μετά το τέλος της διάτασης, δηλαδή ο ιστός θα επανέλθει στο αρχικό του μήκος. ( ελαστική παραμόρφωση )

Αν η διάταση έχει μεγάλη διάρκεια ( περισσότερη από 2 ώρες) , το μήκος του ιστού αρχίζει να μεταβάλλεται μόνιμα.
Ο ιστός δηλαδή θα κρατήσει, ως μόνιμο κέρδος, ένα μέρος του μήκους που απέκτησε κατά τη διάταση.
(πλαστική παραμόρφωση )

Καθοριστικό στοιχείο, κατά τη διάρκεια της διάτασης, είναι η αποφυγή πρόκλησης πόνου.
Η εμφάνιση πόνου αναστέλλει τη διαδικασία επιμήκυνσης του ιστού.
Μπορεί να παρατηρήσουμε αύξηση της διαδρομής της άρθρωσης κατά την επώδυνη διάταση, για λίγη ώρα μόνο, όσο διαρκεί η διάταση. Στη συνεχεία η άρθρωση θα επανέλθει στην αρχική της θέση, πολύ γρήγορα και με τάση να αυξήσει τη σκληρότητα της.
Σε καμία περίπτωση λοιπόν δεν πρέπει να προκαλούμε πόνο σε μια δύσκαμπτη άρθρωση .

Τη δυνατότητα να διαμείνουμε ελεγχόμενα μια δύσκαμπτη άρθρωση μας δίνει ο Δυναμικός Νάρθηκας Προοδευτικής Διάτασης (ΔΝΠΔ ).

Ο δυναμικός νάρθηκας προοδευτικής διάτασης είναι ένα ορθοπαιδικο βοήθημα, που έχει τη δυνατότητα να κινητοποιήσει ελεγχόμενα μία η περισσότερες αρθρώσεις, με σκοπό να αντιμετωπίσει εγκατεστημένη δυσκαμψία τους.

Με τη χρήση του δ.ν.π.δ σε μια δύσκαμπτη άρθρωση, προσπαθούμε να επιβάλλουμε συνθήκες πλαστικής παραμόρφωσης στους μαλακούς ιστούς που την καθιστούν δύσκαμπτη.

Η κίνηση του δ.ν.π.δ και η άσκηση φορτίων στις αρθρώσεις δίδεται μέσω μηχανισμού με χρήση κοχλία.

Η περιστροφή του κοχλία μπορεί να αυξήσει η να μειώσει την ασκούμενη δύναμη στην άρθρωση.

Είναι όμως αποτελεσματικός όποιος μηχανισμός έχει κοχλία και μπορεί να κινητοποιήσει μία άρθρωση ?
Φυσικά και όχι.

Θα πρέπει να είναι σχεδιασμένος να κινητοποιεί και να διατείνει μία άρθρωση εφαρμόζοντας τη μικρότερη δυνατή εξωτερική δύναμη και εκμεταλλευόμενος τη γεωμετρία του να οδηγήσει σε εμφάνιση μέγιστης ροπής στρέψης της άρθρωσης , ενώ ταυτόχρονα ασκεί την ελάχιστη πίεση στο μέλος.

Βασίλης Λαδόπουλος

Comments

comments