Ως θυρεοειδικός όζος ορίζεται κάθε διακριτή ανωμαλία στον θυρεοειδή αδένα που εντοπίζεται είτε με τη ψηλάφηση ή κατά το διαγνωστικό έλεγχο του θυρεοειδή με υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία , σπινθηρογράφημα κ.λ.π.
Ο όζος μπορεί να είναι συμπαγής ή να έχει κυστικά χαρακτηριστικά και να περιέχει υγρό.
Τι συμπτώματα προκαλεί;
Κατά κανόνα ο θυρεοειδικός όζος είναι ασυμπτωματικός και ανακαλύπτεται τυχαία. Αν διογκωθεί αρκετά μπορεί να προκαλέσει πιεστικά φαινόμενα όπως δυσκαταποσία ή δυσκολία στην αναπνοή.
Σε ορισμένες περιπτώσεις ο θυρεοειδικός όζος λειτουργεί σαν αδένωμα και υπερπαράγει θυρεοειδικές ορμόνες, οπότε εκδηλώνονται συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού , όπως :
- δυσανεξία στη ζέστη και εύκολη εφίδρωση
- ταχυπαλμίες
- νευρικότητα
- τρέμουλο
- μυική αδυναμία, εξάντληση
- αυξημένη όρεξη
- αδυνάτισμα
- μεταπτώσεις της ψυχολογικής διάθεσης , ευσυγκινησία
- διαταραχές στην περίοδο
- συχνές εντερικές κενώσεις κ.λ.π
Μπορεί ο όζος να κρύβει κάποια κακοήθεια;
Στην πλειονότητά τους , μέχρι και 90%, οι θυρεοειδικοί όζοι είναι καλοήθεις . Η πιθανότητα ύπαρξης καρκινώματος είναι μικρή αλλά υπαρκτή . Ο κίνδυνος όμως αυξάνει και γίνεται σημαντικός όταν υπάρχουν τα εξής ευρήματα :
- διάμετρος όζου πάνω από 4 εκατοστά
- απότομη αύξηση του μεγέθους του όζου
- αλλοίωση της φωνής
- σταθερή καθήλωση του όζου σε γειτονικούς ιστούς
- ύπαρξη διογκωμένων λεμφαδένων στην περιοχή του τραχήλου
Τι εξετάσεις χρειάζονται;
Αρχικά θα πρέπει να γίνει μια καλή εξέταση από τον θεράποντα ιατρό . Ανάλογα με τα ευρήματα της φυσικής εξέτασης ακολουθεί εργαστηριακός έλεγχος που περιλαμβάνει τα εξής :
- Ορμονολογικός έλεγχος θυρεοειδή (TSH , T3 , T4) με τον οποίο εκτιμάται η καλή λειτουργία του θυρεοειδή .
- Υπερηχογράφημα θυρεοειδή για να ελεγχθούν το μέγεθος, τα χαρακτηριστικά του όζου, η μορφολογία του θυρεοειδή αδένα και η ύπαρξη ή όχι διογκωμένων γειτονικών λεμφαδένων
- Σε κάποιες περιπτώσεις ο θεράπων ιατρός ενδέχεται να ζητήσει σπινθηρογράφημα θυρεοειδή . Με τον τρόπο αυτό εξετάζεται αν όζος υπερλειτουργεί , υπολειτουργεί ή έχει την ίδια λειτουργία με τον υπόλοιπο αδένα (‘’θερμός’’ , ‘’ψυχρός ‘’ και ‘’χλιαρός’’ όζος αντίστοιχα). Το σπινθηρογράφημα δεν μπορεί να δείξει αν ο όζος είναι καλοήθης ή κακοήθης . Γνωρίζουμε όμως ότι η πιθανότητα παρουσίας καρκινώματος είναι περίπου 4% στον θερμό 9% στον χλιαρό και 15% στον ψυχρό όζο.
- Παρακέντηση του θυρεοειδή με λεπτή βελόνα και λήψη υλικού για κυτταρολογική εξέταση (FNA). Η εξέταση αυτή είναι σημαντική όταν τεθεί η υπόνοια ύπαρξης κακοήθειας.
Άλλες διαγνωστικές εξετάσεις όπως η αξονική και η μαγνητική τομογραφία μπορεί να απαιτηθούν για να δώσουν συμπληρωματικά απεικονιστικά στοιχεία για πληρέστερη εκτίμηση και καλύτερο χειρουργικό σχεδιασμό.
Πότε χρειάζεται θεραπεία;
Η εφαρμογή θεραπευτικής αγωγής εξαρτάται από τα συμπτώματα που προκαλεί ο θυρεοειδικός όζος αλλά και από την πιθανότητα να υπάρχει κακοήθεια .
Μικροί ασυμπτωματικοί όζοι με διάμετρο κάτω από 1 εκατοστό απλώς παρακολουθούνται ανά έτος με υπερηχογράφημα . Μεγαλύτεροι όζοι παρακεντούνται . Αν η κυτταρολογική εξέταση δείξει κακοήθεια ή τα ευρήματα είναι αμφίβολα απαιτείται χειρουργική επέμβαση , διαφορετικά μόνο τακτική παρακολούθηση.
Στις περιπτώσεις εκείνες που υπάρχουν ύποπτα συμπτώματα όπως η απότομη αύξηση του όζου , η αλλοίωση της φωνής ακόμα και αν η κυτταρολογική εξέταση είναι αρνητική τίθεται η ένδειξη για χειρουργική θεραπεία.
Οι θερμοί όζοι μπορούν να αντιμετωπισθούν με αντιθυρεοειδικά φάρμακα, ραδιενεργό ιώδιο ή χειρουργική επέμβαση.
- Παχυσαρκία – μύθοι και αλήθειες! - November 5, 2015
- Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση - May 8, 2015
- Αίμα στα κόπρανα, πόσο σοβαρό μπορεί να είναι; - February 26, 2015