Να αγοράσω περπατούρα;

Να αγοράσω περπατούρα?

Χρησιμοποίησα την περπατούρα για να δώσω ένα τίτλο. Στην πραγματικότητα, το ερώτημα περιλαμβάνει και άλλα βρεφικά αξεσουάρ όπως: βρεφοζυγούς, αποστειρωτές, αλλαξιέρες, βραστήρες, πάρκα, σφηνάκια, τσάντες μεταφοράς,  συσκευές ηχητικής παρακολούθησης, καροτσάκια, πορτ μπεμπέ, καλαθούνες, μάρσιπους, ειδικά μπιμπερό και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο κυκλοφορεί στο εμπόριο.

Πραγματικά δεν ξέρω. Προέρχομαι από μια εποχή (όχι και τόσο μακρινή) που αυτού του είδους οι κατασκευές ήταν ελάχιστες. Τα μοντέλα από τα καροτσάκια ήταν μετρημένα στα δάχτυλα, οι περισσότερες μαμάδες βράζαμε τα μπιμπερό μαζί με ξίδι για τα άλατα, ταϊζαμε τα μωρά καθισμένα στην αγκαλιά μας και τα αλλάζαμε σκυμμένες στο κρεβάτι με τη μέση μας να διαμαρτύρεται για την κακομεταχείριση. Ήταν περίπου τότε που έγινε το μεγάλο μπαμ στην κατανάλωση και ξαφνικά πλημμύρισε ο τόπος από κάθε είδους κατασκευή που σκοπό είχε -υποτίθεται- να κάνει πιο εύκολο και ευχάριστο το γονεϊκό ρόλο.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, είδα τους γονείς να καταφθάνουν στο ιατρείο με υπερσύγχρονα αεροδυναμικά καροτσάκια με ενισχυμένα αμορτισέρ που μετατρέπονταν σε καθισματάκι αυτοκινήτου , ειδικές τσάντες με αμέτρητες θήκες που θύμιζαν μίνι φορητό βρεφικό πολυκατάστημα και μάρσιπους με ειδικό σχεδιασμό και εργονομία για να ανακουφίζουν τη μέση της μαμάς. Τα σπίτια γέμισαν ασφυκτικά με πάρκα, ανατομικά καρεκλάκια φαγητού, περπατούρες με τόσα κουμπιά και ήχους που θύμιζαν πιλοτήριο αεροπλάνου και γιογιό σε σχήμα αυτοκινήτου,  βάτραχου, σπιτιού και οτιδήποτε άλλο τα έκανε να μη θυμίζουν τη λειτουργία για την οποία προορίζονται.

Έγινε με όλα αυτά η ζωή των γονιών πιο εύκολη; Δεν είμαι και τόσο σίγουρη. Γιατί τα βρέφη, με εκεινη τη χαριτωμένη αντιδραστικότητα που τα διακρίνει, δεν αγαπούν και τόσο αυτές τις κατασκευές. Προτιμούν να πιάνονται από τα έπιπλα αντί να μπαίνουν στην περπατούρα, χτυπιώνται στα δίχτυα του πάρκου ζητώντας να τα βγάλουν έξω, προσπαθούν να αποδράσουν από τα καρεκλάκια φαγητού όπου είναι δεμένα, όσο για το γιογιό – αυτοκίνητο, κάνουν τα κακά στην πάνα και μετά μπαίνουν στο “αυτοκίνητο” και τα πάνε βόλτα να μοσχομυρίσει όλο το σπίτι.

Αγαπητοί γονείς

Δε σας φτάνει το μπέρδεμα και η σύγχυση με το νέο σας ρόλο ως γονείς, έρχεται και η “βρεφική” βιομηχανία που επίκεντρο έχει ένα πλάσμα τρία κιλά και πενήντα πόντους να σας θολώσει το μυαλό με αμέτρητες επιλογές από πιθανώς άχρηστα αντικείμενα, που σας επιβάλλονται ως απολύτως απαραίτητα. Και εκτός από τη θολούρα στο κεφάλι, έχει και άλλες παρενέργειες: σας αδειάζει το ήδη ταλαιπωρημένο πορτοφόλι και σας περιορίζει το χώρο στο σπίτι, ο οποίος μπορεί να έχει ήδη δεχτεί σοβαρό πλήγμα με το πλήρες σετ καναπέδων συν το μπουφέ-αντίκα της γιαγιάς που αποφασίσατε να βάλετε στο σαλόνι “από άποψη”.

Η συμβουλή μου:

Μην εξοπλίζετε το βρεφικό δωμάτιο με ό,τι κυκλοφορεί στο εμπόριο, με το που θα πάρετε τα αποτελέσματα του υπερήχου β -επιπέδου. Περιοριστείτε στα πιο απαραίτητα, τουλάχιστον στην αρχή. Αν στην πορεία διαπιστώσετε ότι κάτι σας λείπει, το αγοράζετε τότε.

Μην θεωρήσετε ότι πρέπει να αγοράσετε πράγματα γιατί βοηθούν την ανάπτυξη του βρέφους. Δεν βοηθούν, απλά δίνουν σε σας τη δυνατότητα να αφήνετε λίγο το βρέφος σε ασφαλές σημείο και να ξεκουράζεστε. Το βρέφος αναπτύσσεται καλύτερα με τα ερεθίσματα που του προσφέρει το περιβάλλον του και τα γεμάτα αγάπη χέρια αυτών που το φροντίζουν και το καθοδηγούν να ανακαλύψει τον κόσμο.

Μην θεωρήσετε ποτέ ότι, όσο ασφαλής κι αν είναι μια κατασκευή που περιορίζεται για το βρέφος, μπορεί να το αφήσετε χωρίς επίβλεψη. Τα βρέφη και τα μικρά παιδιά πρέπει να είναι ΣΥΝΕΧΕΙΑ κάτω από την επίβλεψή μας.

Μην υπερβάλλετε σε μικροσυσκευές ασφαλείας όπως πλαστικά καλύμματα πρίζας και γωνιών τραπεζιού. Με τη συνεχή επίβλεψη που προαναφέραμε, τα βρέφη πρέπει μάθουν να αναγνωρίζουν και να αποφεύγουν τους κινδύνους.

Αν μπορείτε, δανειστείτε ή ζητείστε να σας χαρίσουν πράγματα γονείς που δεν τα χρειάζονται πια. Δεν είναι ντροπή,  είναι σύγχρονος και οικολογικός τρόπος σκέψης και πράξης. Αν τελικά αγοράσετε, αγοράστε αντικείμενα καλής ποιότητας και όταν με τη σειρά σας δεν τα χρειάζεστε, χαρίστε τα και μην τα αφήνετε να αραχνιάζουν στην αποθήκη.

Εκτός από τα πολύ βασικά(κούνια, καρότσι), ένα είναι το αντικείμενο που πρέπει να πάρετε οπωσδήποτε:

Καθισματάκι αυτοκινήτου. Αγοράστε το πριν τη γέννηση. Το νεογέννητο πρέπει να φύγει από το μαιευτήριο μέσα στο ειδικό καθισματάκι, αφενός γιατί είναι ο πιο ασφαλής τρόπος μεταφοράς στο αυτοκίνητο και αφετέρου για να συνηθίζετε από την αρχή στην ιδέα ότι βρέφος στο αυτοκίνητο μεταφέρεται ΜΟΝΟ με αυτό τον ασφαλή τρόπο. Κάντε έρευνα αγοράς και βρείτε το πιο ασφαλές, ακόμη κι αν είναι το πιο ακριβό. Έχουν γίνει ειδικά crash tests για παιδικά καθισματάκια αυτοκινήτου, ψάξτε να βρείτε τα αποτελέσματα. Πρέπει να είναι κατάλληλο για νεογέννητο και μάλλον αργότερα θα χρειαστεί να πάρετε άλλο, προσαρμοσμένο στην ηλικία του και τη σωματική του διάπλαση.

Κλείνω, απαντώντας στην αρχική ερώτηση: να αγοράσω περπατούρα;

Όχι. Δε βοηθάει να το βρέφος να μάθει να περπατάει και είναι δυνητικά επικίνδυνη (ακόμη και βρέφη πολύ προσεκτικών γονιών έχουν πέσει από σκαλιά με την περπατούρα). Τα χέρια της μαμάς, του μπαμπά, των παπούδων,  των συγγενών, μαζί με τη ζεστασιά της φωνής τους που τα καθοδηγεί και τα υποστηρίζει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να κάνουν τα πρώτα τους βήματα σ’ αυτό το μαγικό, άγνωστο κόσμο που τα περιμένει να τον ανακαλύψουν.

Με αγάπη

Τατιάνα Σπίγγου

Comments

comments